Coen Olde Bijvank lift mooi mee op het succes van cryptocurrency’s met zijn website www.coingids.nl. Vader van een te vroeg geboren tweeling maar het komt goed met ze, een relatie in rustig vaarwater. Het ziet er goed uit. ‘Ik heb nu een muur om mij heen staan. Binnen die muren staan mijn dierbaren en heb ik mijn bedrijf. Wat daarbuiten gebeurd komt niet meer zo bij mij binnen.’
(We zetten de reeks levensverhalen voorlopig voort met geschreven interviews. Video’s vind je nog op Youtubekanaal., red.)
Wat is jouw eerste gedachte over ADHD? Coen: ‘Onrust.’
Coen Olde Bijvank is een bekende naam voor reaguurders, forumbezoekers en Facebookbezoekers. Coen is de eigenaar van ADHDblog.nl. Daarnaast heeft hij sites die inspelen op de hype van cryptovaluta.
Hij kan zich niets anders herinneren dan onrust. Zijn basisgevoel, zijn voorkomen, in iedere levensfase toestanden. Zijn schooltijd, zijn carrière, zijn relaties en verstandhoudingen. Het was onrustig. ‘En dat is nu veranderd.’
Na een lange geschiedenis in zijn loopbaan van kleine ondernemingen die soms wel en soms niet het brood op de plank opleverde, soms een tijdelijk contract, heeft hij nu echt een bedrijf en een loopbaan.
Hij heeft de boel in zijn relatie ook georganiseerd gekregen. Er zijn zeer strikte afspraken over het huishouden. Hij weet welke taken zijn verantwoordelijk zijn. Die taken voert hij uit. Zijn vriendin is zo tevreden. Hij houdt het huis en tuin regelmatig bij en zijn vriendin vindt het goed genoeg, er is geen chaos.
Een aanbouw is zijn bedrijfskantoor geworden waardoor ook werk en privé nu letterlijk gescheiden zijn door een deur en een muur. Ook weg zijn de impulsieve reacties, zeker na een frustrerende dag en als het zakelijk moeilijk was. Al die elementen samen leveren Coen een gevoel van rust op.
De baby’s mogen binnenkort thuis komen wonen. Er was zelfs een periode sprake van levensgevaar. Het was heel heftig. Maar het is goed gekomen.
Niet in de schoolbanken maar in de praktijk een loopbaan opbouwen
Zoals zo veel ADHD-ers waren de schoolbanken niet de plek voor Coen. Het moest in de praktijk gebeuren. Beetje ondernemen, ZZP’er in opkomende beroepen, soms een periode met een contract bij een bedrijf. Zijn eerste baan was bij defensie als soldaat eerste klas. Na zijn afzwaaien bij het leger viel hij in een zwart gat dat hij opvulde met uitgaan. Hij belandde na een duistere periode achter de lopende band bij Ben & Jerry’s en promoveerde naar de ICT afdeling. Daar leerde hij de skills waar hij nu zijn carrière van heeft gemaakt.
Hij leerde om te bouwen met wordpress en internetmarketing. Met slimigheidjes met zoektermen wist hij zoekers van zoekmachines zoals google naar de websites van zijn klanten te loodsen. Met deze marketing verdiende hij een goede boterham tot google de regels enorm aan scherpte en de marketingtrucs van Coen met zoektermen niet meer werkten en ze door google onmogelijk werden gemaakt. Hij kreeg zelfs een heuse echte baan bij een internetmarketingbedrijf en daar maakte hij er een groot succes van. Maar onstuimig als hij was ruilde hij deze zekerheid in voor een ondernemend avontuur. Online bestellen van sushi was een top idee en toch het kostte meer dan het opleverde.
Coen had lang het gevoel een ongeleid projectiel te zijn. Dat was hij waarschijnlijk ook. Het begon op de lagere school waar hij druk en dwars de aandacht van zijn onderwijzers opeiste. Zijn ouders moesten met grote regelmaat op school komen voor gesprekken. Het leverde hem een verwijzing naar de GGZ op en daar rolde de diagnose ADHD uit. ‘Mijn ouders hebben enorm veel werk aan mij gehad.’
Succes en falen: ondernemer met ADHD
Gelukkig heeft Coen altijd een vaatje energie. Na zijn falende online sushi-afhaal moest er iets nieuws uit de hoge hoed getoverd worden. Hij had ooit de domeinnaam adhdblog.nl vastgelegd en er een kleine site aan gekoppeld, al toen hij achter de lopende band Ben & Jerry’s ijs maakte, maar gaf er een klap op. Het leverde een site op die een bron van verhalen over ADHD bundelt en waar ervaringsdeskundigen elkaar steunen. Heel wat newly diagnosed hebben hun informatie over ADHD opgehaald van zijn blog. Er verschenen ook e-books op. Duizelingwekkende aantal hits en kliks genereert de site.
Coen heeft zelf alle medicatie wel geprobeerd. Concerta, medikinet, dex, strattera en de rest van het rijtje. Hij nam het voor een tijdje en had daarna vooral oog voor de nadelen van de pil in kwestie en stopte er weer mee. Ondanks dat zijn website de vraagbaak is voor veel ADHD-ers heeft hij zelf enorm lopen zoeken naar de hulp die hem in de flow kon brengen waarbinnen hij zijn leven voor elkaar krijgt.
Toch zijn de dingen op hun plaats gevallen. Extreme impulsieve reacties zijn minder, zakelijk is het rustiger, zijn relatie verloopt makkelijker.
Crypto’s maken hem succesvol
Gek genoeg zijn het juist de crypto-valuta’s die hem zakelijk succes brachten. De behoefte aan informatie en uitleg over digitale valuta’s beantwoordde hij met het online platform coingids.nl. De vaardigheden om een groot ervaringsdeskundig platform te bouwen had hij opgedaan bij adhdblog. Dat kwam dus goed van pas. In de crypto valuta’s gaat echter meer geld om en zo was het voor Coen makkelijker om een verdienmodel aan zijn platform te koppelen. ‘De druk is nu van de ketel en dat is een heerlijk gevoel.’ Ook lopen zijn klussen als internetmarketeer door is hij een dag per week adviseur bij een bedrijf.
Alle medicatie geprobeerd
Hulp heeft hij van een bedrijfscoach. Medicatie is hij mee gestopt. ‘We hebben elke week contact en hij houdt bij of ik aan alle bedrijfsprocessen heb gedacht. Of ik niks heb laten liggen. Beuken en doorgaan kan ik zelf heel erg goed. Dingen verzinnen ook. Maar zorgen dat aan alles gedacht is en ook gedaan vind ik veel moeilijker. Dus daarin ondersteunt een bedrijfscoach mij.’
Coen is net vader geworden. De tweeling is te vroeg geboren . Het komt goed, dat wel. Ze komen binnenkort naar huis. Maar ze zijn nog heel kwetsbaar en verblijven in het ziekenhuis.
De bedrijfscoach is de succestrategie die hem helpt te leven met ADHD
Als Coen terugkijkt op zijn leven met ADHD staat hem vooral tegen dat er zo aan hem getrokken is. Dat hij te vaak in GGZ-centra is geweest. Hij was op zoek naar een gebruiksaanwijzing en vond die niet. Dat het nooit goed was en dat hij dan toch maar weer hulp ging zoeken. Ook dat mensen heftig op zijn onstuimigheid reageerde. Dat het voor hem zo moeilijk was om rust te bereiken. ‘Daarom heb ik een onzichtbare muur om me heen gebouwd. Mensen zijn daarbinnen welkom of niet. Ook dat draagt bij aan mijn rust. Je kunt met me omgaan zoals ik nu ben of dat lukt je niet. Maar dan maak ik me daar ook niet meer druk om.’
Door Joris Koopman